ลองนึกภาพว่าวันนี้เป็นวันเกิดคุณ คุณและแฟนตัดสินใจไปดูหนัง ขณะที่คุณกำลังนั่งรอแฟนคุณออกมาจากห้องน้ำหลังดูหนังจบ มีเด็กผู้หญิงคนนึงแต่งตัวเหมือนเจ้าหญิง สูงกว่าโต๊ะทำงานนิดนึง สองมือถือป๊อบคอร์นถุงใหญ่ วิ่งเข้าห้องน้ำอย่างเร่งรีบ

คุณคิดว่าอะไรจะเกิดขึ้นในอีก 2 วินาทีถัดไป

“น้องเอ้ย อย่ารีบเลย  เดี๋ยวก็ล้มหรอก”  ผมคิดในใจ

ตู้ม !!!

ไม่ทันไรน้องเค้าก็ล้มหน้าคะมำจริงๆ ป๊อบคอร์นหกกระจายไปทั่วพื้น  โชคดีว่าส่วนใหญ่หกอยู่ในถุง ไม่งั้นเสียดายแย่เลย

ซักแว้บนึงแม่ของน้องที่อยู่ข้างหลังห่างๆ ก็พูดขึ้นมาว่า

“เห็นมั้ยลูก แม่บอกแล้วว่าไม่ต้องรีบ เจ็บตัวเลย  ลูกไม่เป็นไรนะ”

ผมนึกชื่นชมคุณแม่ขึ้นมาทันที น้ำเสียงคุณแม่แสดงออกทั้งความย่วงใย ความสงสาร และที่สำคัญ ไม่มีความโกรธหรือหงุดหงิดผสมอยู่ในคำพูดของคุณแม่เลย

น้องผู้หญิงค่อยๆลุกขึ้นมา หน้าหงอยๆเล็กน้อย แต่แค่แว้บเดียวเท่านั้น จากนั้นเธอก็ยิ้มให้คุณแม่

“ค่ะ” เธอตอบ จากนั้นสองแม่ลูกก็จูงมือกันเข้าห้องน้ำ เดินผ่านโซฟาที่ผมนั่งอยู่ไป

สักพักแฟนผมก็เดินออกมาจากห้องน้ำ ผมเล่าเหตุการณ์ให้แฟนฟังว่าพร้อมๆกับมองไปทางสองแม่ลูกที่กำลังรีบเดินออกมาจากห้องน้ำเช่นกัน ก่อนที่จะเดินหายลับตาไปทางด้านซ้ายมือของผม

“อ้าว คราวนี้คุณแม่เป็นฝ่ายรีบเดินเองแฮะ 555 สงสัยหนังใกล้ฉายแล้ว”

ผมกับแฟนนั่งคุยกันเรื่องแม่ลูกที่น่ารักคู่นี้บนโซฟาประมาณ 1-2 นาที จู่ๆ ก็มีสุภาพสตรี 2 ท่านเดินเข้ามาถามว่า

“คุณคะ เมื่อกี้เห็นแม่ลูกคู่นึงมั้ยคะ คุณแม่เค้าลืมมือถือไว้ในห้องน้ำ !!!”

ในขณะที่ผมและแฟนขำคุณแม่ที่บอกให้น้องเค้าอย่ารีบมากเดี๋ยวจะล้ม แต่ตัวเองก็รีบร้อนจนลืมมือถือไว้ในห้องน้ำ จู่ๆผมกลับมีความรู้สึกจุกอก

“…แล้วตัวเราเองล่ะ”

เวลาเพื่อนๆโทรมาขอคำปรึกษา เรื่องงาน เรื่องความรัก และเรื่องครอบครัว ผมจำคำแนะนำต่างๆที่มักพูดให้เพื่อนฟังได้ดี

“แกใจเย็นๆสิ …   อย่าใช้อารมณ์ …”

“หยุดบ่น แล้วเริ่มแก้ปัญหาซะทีเฮอะ”

“เมื่อไหร่เธอจะเริ่มเอาจริงกับชีวิตซักที”

เมื่อคิดย้อนกลับมา ผมมักคอยแนะนำสิ่งดีๆให้คนอื่นทำตามมากมาย ผมรู้ว่าถ้าเค้าทำคำแนะนำ ปัญหาหรืออุปสรรคที่เค้าพบก็สามารถแก้ไขได้

“…แล้วตัวเราเองทำตามคำแนะนำของตัวเองที่พร่ำบอกให้คนอื่นทำบ่อยแค่ไหน” …ผมคิดดังๆในใจ

คุณแม่ท่านนั้นสุดท้ายก็ได้โทรศัพท์มือถือคืนจากความพยายามของสุภาพสตรี 2 ท่านที่จิตใจดีงาม

ส่วนตัวผมก็ได้ของขวัญวันเกิดที่เป็นข้อคิดติดตัวกลับไป

จงทำในสิ่งที่ตัวเองแนะนำคนอื่นให้ทำ

แล้วคุณล่ะครับ

คุณทำตามคำแนะนำที่มักพูดให้คนอื่นฟังบ่อยแค่ไหน